Η αντισκιά ενός πλανήτη συμβαίνει πολλές φορές να είναι τόσο σημαντική όσο και η φυσική παρουσία του. Δείχνει καταστάσεις ή πρόσωπα που δεν έχουν αποκαλυφθεί ακόμη ή που παραμένουν μυστικά. Οι αντισκιές είναι ένα από τα αστρολογικά εργαλεία που έχει εγκαταλείψει η σύγχρονη αστρολογία. John Frawley, «Life, death and antiscia», Apprentice, τεύχος 16, σελ. 18. Mετάφραση στα ελληνικά με την άδεια του συγγραφέα. [Apprentice, www.johnfrawley.com/magazine]
Αυτή η υπόθεση της αντισκιάς, η ιδέα ότι κάποιος πλανήτης μπορεί να είναι με κάποιον τρόπο σε σύμπτωση με κάποιον άλλον που βρίσκεται στην άλλη άκρη του ωροσκοπίου είναι εύκολο να φανεί στον σπουδαστή της αστρολογίας σαν κάτι παράξενο. Παρά το γεγονός ότι, όπως η εμπειρία αποδεικνύει, η αντισκιά λειτουργεί και είναι αξιόπιστη, είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί.
Θα προσπαθήσουμε να ξεκαθαρίσουμε αυτό το θέμα με το να φανταστούμε τον ουράνιο θόλο σαν καρπούζι. Η γη είναι ακριβώς στο κέντρο και στη φλούδα του καρπουζιού έχουμε σχεδιάσει μια λωρίδα 2,5-5 εκ., όπου έχουμε ζωγραφίσει τα σύμβολα των ζωδίων. Σχεδιάζουμε στη λωρίδα 360 τμήματα όσες οι μοίρες του ζωδιακού.
Ας υποθέσουμε τώρα ότι παίρνουμε ένα μαχαίρι και αρχίζουμε να κόβουμε σε φέτες το καρπούζι κάθετα στον άξονα που διατρέχει το καρπούζι από το κέντρο του μέχρι το σημείο που έχουμε σχεδιάσει τις 0 μοίρες του Καρκίνου και τις 0 μοίρες του Αιγόκερω. Εάν συνεχίσουμε να κόβουμε φέτες, μια για κάθε μοίρα θα καταλήξουμε να έχουμε 180 φέτες. Κάθε φέτα θα έχει έναν αριθμό, δηλ. μια μοίρα σχεδιασμένη σε κάθε πλευρά. Η μοίρα που αναγράφεται στη μια πλευρά αντιστοιχεί στην αντισκιά της μοίρας που αναγράφεται στην άλλη πλευρά. [ΣτΜ. Όποιος κάνει το πείραμα και καταφέρει να φάει καρπούζι, να μας κεράσει κι εμάς !!!]
Μπορεί κανείς να επαναλάβει την άσκηση, αυτή τη φορά κόβοντας φέτες κάθετα στον άξονα που περνάει από τις 0 μοίρες του Κριού και 0 μοίρες του Ζυγού. Πάλι, η κάθε φέτα που θα προκύψει έχει 2 αριθμούς σχεδιασμένους πάνω της, έναν σε κάθε πλευρά. Αυτή τη φορά ο αριθμός της κάθε πλευράς αντιστοιχεί στην κοντρα-αντισκιά του άλλου.
Έτσι καταλαβαίνουμε τη σχέση που έχει η κάθε μοίρα με την αντίστοιχη που είναι η αντισκιά της ή η κοντρα-αντισκιά της. Είναι εύκολο να ξεχάσουμε ότι οι αστρολογικές μοίρες αντιστοιχούν με τις μοίρες του γεωγραφικού μήκους και ακριβώς όπως στη γήινη σφαίρα, έτσι και στον ουράνιο θόλο που παριστάνεται από το καρπούζι, διατρέχουν την επιφάνεια από πάνω έως κάτω. Δεν είναι μόνον τα μικρά τμήματα γραμμής που βλέπουμε σχεδιασμένα επάνω στο ζωδιακό. [ΣτΜ. Η φαινομενική πορεία του Ήλιου γύρω από τη Γη είναι η εκλειπτική. Ο ζωδιακός απλώνεται σε μια λωρίδα που απέχει 9 μοίρες επάνω και κάτω από την εκλειπτική.]
Ας υποθέσουμε ότι έχουμε έναν πλανήτη στην 3η μοίρα του Ταύρου. Κρατώντας την ίδια απόσταση από τα σημεία του χειμερινού και θερινού ηλιοστάσιου διατρέχουμε όλη τη διαδρομή προς τα επάνω και μετά από την άλλη πλευρά προς τα κάτω και φτάνουμε μέχρι τη 27η μοίρα του Λέοντα –και αυτή είναι η αντισκιά του πλανήτη που βρίσκεται στην 3η μοίρα του Ταύρου. Οι πλανήτες που βρίσκονται στο ίδιο ουράνιο μήκος θεωρείται ότι είναι σε σύμπτωση – η αντισκιά επεκτείνει αυτή την ιδέα.
Αυτή η άποψη μπορεί να θέσει σε αμφιβολία την άποψη -που ιδιαίτερα υποστηρίχτηκε από τον Placidus, αλλά και άλλους ειδήμονες- ότι οι πλανήτες κάνουν όψεις σύμφωνα με το ουράνιο μήκος ΚΑΙ το ουράνιο πλάτος, ώστε να είναι οι όψεις αποτελεσματικές. Γνωρίζουμε ότι οι συμπτώσεις και οι αντιθέσεις με την αντισκιά λειτουργούν. Αλλά, όπως είδαμε πρέπει να κάνουμε όλη τη διαδρομή επάνω στη γραμμή του ουράνιου μήκους (αντίστοιχη με τον γεωγραφικό μεσημβρινό) προς την κορυφή, συνεχίζοντας μετά προς τα κάτω από την άλλη πλευρά της ουράνιας σφαίρας. Είναι δύσκολο έτσι να πει κανείς γιατί μερικές μοίρες πιο πάνω ή πιο κάτω θα έχουν σαν αποτέλεσμα κάτι διαφορετικό.
Αντισκιές, κοντρα-αντισκιές σε σχέση με τη φύση των ζωδίων
Αξιοσημείωτος είναι ο τρόπος με τον οποίο η αντισκιά και η κοντρα-αντισκιά συνδυάζουν τα ζώδια. Η αντισκιά συνδυάζει το ζεστό/ξηρό με το κρύο/ξηρό και το ζεστό/υγρό με το κρύο/υγρό. Υπάρχει βάσιμη αιτιολόγηση αυτών των συνδυασμών. Η κοντρα-αντισκιά συνδυάζει τελείως διαφορετικά ζώδια –περισσότερο κι απ’ ό,τι η αντίθεση στις όψεις. Συνδυάζει το ζεστό/ξηρό με το κρύο/υγρό και το κρύο/ξηρό με το ζεστό/υγρό. Η σημασία των παραπάνω γίνεται φανερή όταν σκεφτούμε σε ποιον άξονα αναφέρονται η καθεμιά από αυτές τις τεχνικές (της αντισκιάς και της κοντρα-αντισκιάς).
Αντισκιές και ηλιοστάσια, κοντρα-αντισκιές και ισημερίες
Το νόημα των αντισκιών ξεδιαλύνεται όταν αναλογιστούμε ότι προκύπτουν από τον άξονα 0 μοίρες Καρκίνου/0 μοίρες Αιγόκερω. Ο άξονας αυτός ορίζεται ως ο άξονας των ηλιοστασίων, του Regulus και του Fomalhaut (παρά το γεγονός ότι οι απλανείς αυτοί αστέρες δεν βρίσκονται πια στις θέσεις αυτές). Ο άξονας αυτός αποτελεί τον κάθετο άξονα του σταυρού. Είναι η αρχική ώθηση της δημιουργίας, από το ζεστό/ξηρό στο κρύο/ξηρό. Από το κρύο/ξηρό προέκυψε η υγρασία (κρύο/υγρό), που όταν θερμάνθηκε έγινε αέρας (ζεστό/υγρό). Έτσι προκύπτουν οι δύο ομάδες, φωτιά και γη, αέρας και νερό στις οποίες η αντισκιά χωρίζει τα ζώδια.
Η κοντρα-αντισκιά αποτελεί τον οριζόντιο άξονα του σταυρού. Είναι ο άξονας της γέννησης και του θανάτου, ο Aldebaran και ο Antares. Η αθωότητα και η εμπειρία: η ψυχή που είναι πεινασμένη για εμπειρία και η ψυχή που λαχταράει να επιστρέψει στην αθωότητα, όταν έχει πια χορτάσει και θέλει να επιστρέψει σπίτι. Γι’ αυτό παρατηρούμε εδώ πλήρη ασυμβατότητα μεταξύ των ζωδίων που συνδέει η κοντρα-αντισκιά, μια ένταση που δεν μπορεί να διαρκέσει, γιατί ό,τι εισέρχεται στη ζωή μέσω του άξονα αυτού πρέπει και να εξέλθει. Η σπουδαιότητα των αξόνων αυτών μπορεί να εξηγήσει πλήρως, για ποιο λόγο, όπως έχουμε σημειώσει πριν, η αντισκιά και η κοντρα-αντισκιά είναι τόσο συνηθισμένο να παίζουν σπουδαίο ρόλο σε ωροσκόπια που έχουν σχέση με τον θάνατο.
Η ψυχή και η ενσάρκωσή της
Το θέμα του Aldebaran μας οδηγεί στα ταυροκαθάψια στην αρχαία Κρήτη. [ΣτΜ. Άθλημα της μινωικής εποχής, στο οποίο ο αθλητής εκτελούσε άλματα πάνω από έναν ταύρο.] Οι εικόνες είναι γνωστές, όχι όμως και η σπουδαιότητα τους στην αστρολογία. Στην αστρολογία βέβαια υπάρχει μόνον ένας ταύρος, το ζώδιο. Η αστρολογική αναφορά φαίνεται από την κατεύθυνση που κοιτάει ο ταύρος. …Οι πρόγονοί μας είχαν κάποιο έλεγχο στις πράξεις τους και ό,τι παρίσταναν στις τέχνες τους ήταν εκεί για καλό λόγο. Γνωρίζουμε ότι η καλλιτεχνική ενασχόληση αποδίδεται στον 5ο οίκο. Ο σκοπός της τέχνης είναι η μετάδοση της πνευματικής αλήθειας. Έχοντας αυτό στο μυαλό μας βλέπουμε τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στην τέχνη και τους αγγελιαφόρους. Ο 5ος οίκος είναι, σύμφωνα με τον Αμπού Μασάρ, ο οίκος της καθοδήγησης… Ο ταύρος στη μινωική απεικόνιση δείχνει το αριστερό του μάτι στον θεατή και στον αστερισμό του Ταύρου το αριστερό μάτι είναι ο Aldebaran.
Η φιγούρα που αντικρίζει τον ταύρο είναι η ψυχή που πρόκειται να ενσαρκωθεί. Η φιγούρα πάνω στον ταύρο –σημειώστε ότι βρίσκεται με το κεφάλι κάτω και έχει αποκτήσει το χρώμα του ταύρου- είναι η ψυχή στο μέσον της ζωής. Η φιγούρα πίσω από τον ταύρο είναι η ψυχή που έχει ξεπεράσει τη ζωή.
Φυσικά δεν καταφέρνουν να εξέλθουν όλες οι ψυχές από τη ζωή στην επιθυμητή κατάσταση. Οι Αθηναίοι ήταν υποχρεωμένοι να στέλνουν 7 νέους και 7 παρθένες στην Κρήτη. Το επτά που είναι ο αριθμός της έκφρασης της δημιουργίας –εξ ου και οι 7 πλανήτες- δίνεται και στα δύο φύλα δηλώνοντας έτσι ότι είναι απαιτητό να πάνε ΟΛΟΙ. Σπρώχνονται μέσα στο λαβύρινθο και καταβροχθίζονται από τον ταύρο: η ψυχή κυριεύεται από τη ζωή. Ο ήρωας ξεπερνά τον ταύρο της ύλης και επιστρέφει στο σπίτι του σαν βασιλιάς. Τα ίδια περίπου συμβολίζονται στις ταυρομαχίες, όπου ο ήρωας με το απαστράπτον κοστούμι (η πολύχρωμη ενδυμασία των πλανητών), κυριαρχεί πάνω στον ταύρο τόσο πολύ που δεν έχει άλλη διέξοδο παρά να κραυγάσει «matame» -«σκότωσέ με».