Ευμενής ή δυσμενής πλανήτης και πότε; Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από τα κείμενα του Robert Zoller, με βάση τα οποία δίδασκε. Να θυμάστε ότι ο Robert Zoller ασχολήθηκε κυρίως με την γενέθλια και κοσμική αστρολογία. Νομίζω ότι οι παρατηρήσεις του αποτελούν για τον μαθητή της Πραγματικής Αστρολογίας, τροφή για σκέψη.
Robert Zoller, 1947-2020. Αστρολόγος, αλχημιστής και διδάσκαλος 32ου βαθμού. Σπούδασε αστρολογία με δάσκαλο τον σπουδαίο Zoltan Mason. Σπούδασε λατινικά για να έχει απευθείας πρόσβαση στα αστρολογικά λατινικά κείμενα. Μελετητής του Μεσαίωνα και συγγραφέας. Εισήγαγε την μεσαιωνική αστρολογία στην δυτική αστρολογική κοινότητα. Συνέγραψε περισσότερα από 10 βιβλία με πιο γνωστό το βιβλίο του «Οι Αραβικοί Κλήροι. Το Χαμένο Κλειδί της Πρόβλεψης» («The Arabic Parts in Astrology: Α Lost Key to Prediction», 1980). Άσκησε την αστρολογία και δίδαξε την επαγγελματική εφαρμογή των μεσαιωνικών αστρολογικών μεθόδων. Ηγετική φυσιογνωμία στο αντικείμενό του, ο Zoller έδωσε διαλέξεις και δίδαξε σε όλο τον κόσμο (ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία, Μεγάλη Βρετανία, Μεξικό και Νότιο Αφρική). Το εύρος των γνώσεών του κυμαινόταν από την αστρολογία έως την ερμητική φιλοσοφία και από την αλχημεία έως τη μαγεία. Μελέτησε επίσης τη δυτική, σκανδιναβική και ινδική εσωτερική παράδοση. Στο βιβλίο του κορυφαίου Αμερικανού ιστορικού Benson Bobrick «The Fated Sky», αναφέρεται ως ο καλύτερος αστρολόγος του σύγχρονου κόσμου.
Ξεχάστε ό,τι ξέρετε για ‘κακούς’ εσαεί πλανήτες και εκείνον τον ανάδρομο Ερμή…
Στην Πραγματική Αστρολογία, ο μαθητής διδάσκεται ότι ο αδύναμος πλανήτης συμπεριφέρεται, όπως τον αδύναμο άνθρωπο, είτε είναι καταρχήν (δηλαδή σύμφωνα με την φύση του) ευμενής είτε είναι δυσμενής. Και το ίδιο ισχύει αντίστροφα: ο δυνατός πλανήτης συμπεριφέρεται, όπως ένας δυνατός άνθρωπος.
Λέει λοιπόν ο Zoller:
Είναι συνηθισμένο ανάμεσα στους οπαδούς του New Age και στους ερασιτέχνες αστρολόγους να νομίζουν ότι αυτή η διάκριση μεταξύ των πλανητών δεν έχει σημασία ή είναι λανθασμένη. Σαν αποτέλεσμα αυτοί οι σύγχρονοι δεν μπορούν να διαχωρίσουν μια στραβή μέρα από έναν όγκο στον εγκέφαλο. Η Πολυάννα1 επιμένει ότι δεν υπάρχουν αντιξοότητες.
Αλλά οι αντιξοότητες στην ζωή συμβαίνουν, είναι πραγματικές, έχουν έναν σκοπό, και είναι προβλέψιμες, ακόμα κι αν δεν είναι πάντοτε εύκολο να τις αποφύγει κάποιος. Η Πολυάννα επιμένει κι αυτό είναι ένα μανιφέστο ψευδαίσθησης, που βλάπτει την σύγχρονη αστρολογία και την οδηγεί στην μεγαλύτερη αναισθησία. Πρόκειται για μια διανοητική στάση που βασίζεται πάνω στην άγνοια της πραγματικής ζωής.
Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος αστρολόγος για να δει ότι στη ζωή μας είναι αναμεμειγμένο το καλό και το κακό.
Αστρολογικά, καλό είναι εκείνο που προστατεύει την ζωή, την ανάπτυξη, την φυσική άνεση και την αμοιβαία υποστήριξη μεταξύ των ανθρώπων. Το κακό είναι το αντίθετο από αυτά τα πράγματα. Φέρνει τον θάνατο, την καταστροφή, τον πόνο, την δυσαρμονία, την ασθένεια και την σκληρότητα.
Μπορεί να είναι αληθές ότι, από την πλευρά της πεφωτισμένης σοφίας, όλα τα πράγματα είναι καλά, γιατί ακόμα και οι δυσμενείς πλανήτες συμβάλλουν στο σχέδιο του Θεού. Αλλά μέχρι να αντιληφθούμε την σοφία αυτή και να ζήσουμε εξαιτίας της σε υψηλότερο πνευματικό επίπεδο, το να αρνιόμαστε την ύπαρξη αντιξοοτήτων είναι κραυγαλέα άγνοια αν όχι τρέλα.
Η πρακτική της πρόβλεψης συνεπάγεται την ικανότητα να χαρακτηρίζεται ένα γεγονός σαν καλό ή κακό. Πρέπει να μπορούμε να πούμε στον πελάτη εάν θα προκύψει αφθονία ή φτώχεια στο μέλλον. Χρειάζεται να μπορούμε να διαχωρίσουμε την υγεία από την ασθένεια, την αγάπη από την κακομεταχείριση, την ζωή από το θάνατο. Το να παίζουμε εννοιολογικά παιχνίδια για να καλύψουμε την ανεπάρκειά μας δεν εξυπηρετεί κανέναν.
Εκείνο για το οποίο πρέπει να πασχίσουμε και χρειάζεται το κοινό είναι η εντιμότητα. Μόνο αυτό ζητάνε οι άνθρωποι. Γι’ αυτό θα πρέπει να απαντήσουμε με εντιμότητα, με ακρίβεια που θα εκφράζεται με απλή γλώσσα. Όχι διφορούμενες λέξεις, όχι πολυλογία, σκεπτικισμός2 και κοινοτοπίες.
Με την πραγματική αστρολογία, που στηρίζεται στην παραδοσιακή αστρολογία, μπορούμε να δείξουμε πώς θα επιτευχθούν τα ιδανικά της εντιμότητας και της ακρίβειας. Είναι στο χέρι του αστρολόγου να χρησιμοποιήσει λόγο καθαρό και σαφή. Η διάκριση των δυσμενών πλανητών από τους ευμενείς πλανήτες είναι το απαραίτητο και πολύτιμο μέσο για να επιτύχει κάποιος αυτό τον σκοπό. Η παρατήρηση της φύσης επίσης μας δείχνει ότι υπάρχουν δυσμενείς και ευμενείς λειτουργίες.
Λέει ο Πτολεμαίος3:
«Από τις τέσσερις ιδιοσυγκρασίες ή ποιότητες που αναφέραμε, οι οποίες βέβαια είναι το ζεστό, κρύο, υγρό και ξηρό, οι δυο είναι θρεπτικές και γονιμοποιές, δηλαδή η ζέστη και η υγρασία, με τις οποίες τα υλικά στοιχεία ενώνονται και τρέφονται, οι άλλες δύο είναι επιβλαβείς και καταστροφικές, δηλαδή η ξηρότητα και το κρύο. Με αυτές τα υλικά στοιχεία αποσυντίθεται και διασκορπίζονται.
»Γι’ αυτό δύο από τους πλανήτες με βάση τις ήπιες ποιότητές τους κι επειδή η ζέστη και η υγρασία είναι κυρίαρχες σε αυτούς, θεωρούνται από τους αρχαίους σαν ευμενείς ή ότι προξενούν καλό και αυτοί είναι ο Δίας και η Αφροδίτη. Για τον ίδιο λόγο η Σελήνη θεωρείται επίσης ευμενής. Ενώ ο Κρόνος και ο Άρης θεωρούνται της αντίθετης φύσης, δυσμενείς, και ότι προκαλούν κακό. Ο πρώτος για την περίσσεια του κρύου και ο άλλος για την περίσσεια της ξηρασίας. Ο Ήλιος και ο Ερμής θεωρείται ότι έχουν και τις δύο επιρροές και παρέχουν καλό ή κακό, ανάλογα με το ποιός είναι ο πλανήτης, με τον οποίον βρίσκονται μαζί.»
Μπορούμε να διαπιστώσουμε από τα λεγόμενα του Πτολεμαίου ότι δεν κάνει μια ηθική προσέγγιση, αλλά μια επιστημονική, βασιζόμενος κυρίως στο τι είναι καλό για το σώμα.
Τα φυσικά σώματα σύμφωνα με τον Πτολεμαίο συγκροτούνται σαν αποτέλεσμα της υγρασίας και της ζέστης. Η σάρκα ζυμώνεται ή οι ουσίες ζυμώνονται, κινούνται και αναπτύσσονται, όπως κάνει και στην πραγματικότητα η σάρκα, με αυτές τις ποιότητες του ζεστού και της υγρασίας.
Το κρύο και η ξηρότητα εμποδίζουν την ανάπτυξη των φυσικών σωμάτων και γι’ αυτό η διάκριση του Πτολεμαίου σε καλούς και κακούς πλανήτες, δεν έχει να κάνει με την ηθική αλλά περισσότερο με την βιολογία και την φυσική.
Ο Al Biruni4 λέει τα ακόλουθα:
«Όσον αφορά στο καλό και στο κακό, που οφείλεται στους πλανήτες, ο Κρόνος και ο Άρης είναι δυσμενείς, ο πρώτος μάλιστα ιδιαίτερα, ενώ ο Δίας και η Αφροδίτη είναι ευμενείς, ιδιαίτερα ο πρώτος.
»Ο Δίας αντιμετωπίζει τον Κρόνο με το να τακτοποιεί τις δυσκολίες, που αυτός προκαλεί, όπως κάνει άλλωστε και η Αφροδίτη για τον Άρη.
»Ο Ήλιος είναι ευμενής και δυσμενής. Είναι ευμενής, όταν κάνει όψη και βρίσκεται σε απόσταση. Και είναι δυσμενής, όταν κάνει σύμπτωση και είναι κοντά. Στην Ινδική αστρολογία ο Ήλιος θεωρείται ως δυσμενής.

»Ο Ερμής δεν είναι πολύ τυχερός πλανήτης ή, το αντίθετο, δεν είναι πολύ ευμενής. Βοηθά οποιονδήποτε πλανήτη είναι κοντά του, αλλά όταν είναι μόνος του τείνει να είναι ευμενής κι αυτό εξαρτάται από την εγγύτητα, που έχει με τον άλλο πλανήτη.
»Εξαιτίας της φύσης της η Σελήνη είναι τυχερός πλανήτης, αλλά η θέση της, όσον αφορά στους άλλους πλανήτες, αλλάζει γρήγορα, εξαιτίας της ταχύτητας με την οποία κινείται.
»Γενικά τα αποτελέσματα των ευμενών πλανητών μπορεί να περιγραφούν σαν δύναμη – αρετή, ειρήνη, αφθονία, αγαθοσύνη, καλή διάθεση, χαρά, ανάπαυση, καλοσύνη και μάθηση. Εάν αυτές οι επιρροές είναι ισχυρές, είναι φιλικοί ο ένας προς τον άλλον. Εάν είναι αδύναμες, βοηθούν ο ένας στον άλλον5.
»Από την άλλη μεριά, οι δυσμενείς πλανήτες προκαλούν καταστροφή, τυραννία, δυσθυμία, απληστία, ηλιθιότητα, αυστηρότητα, άγχος, αγνωμοσύνη, αδιαντροπιά, κακία, αλαζονεία και όλα τα είδη των κακών ιδιοτήτων. Εάν είναι δυνατοί, βοηθούν ο ένας τον άλλο στις αρνητικές αυτές ιδιότητες. Εάν είναι αδύναμοι εγκαταλείπουν ο ένας τον άλλο και όταν είναι μόνοι είναι δραστήριοι, αλλά δειλοί.
»Μερικοί λένε ότι ο Κρόνος είναι ο πρώτος δυσμενής πλανήτης σε σχέση με τον Άρη. Και ο Άρης είναι τυχερός όσον αφορά τον Δία. Γιατί ο Άρης συνοδεύει τον Κρόνο και τον Δία σε όλες τις καταστάσεις.

»Λένε ότι ο Άρης είναι ως προς τον Κρόνο τυχερός και ως προς τον Δία δυσμενής. Το ίδιο λένε για τον Ήλιο. Ξέρουμε όμως ότι δεν υπάρχει απόδειξη γι’ αυτές τις ιδέες, εξαιτίας τού ότι η αρχή που αποτελεί την βάση αυτού του ζητήματος είναι αν ένας πλανήτης έχει (και σε ποιο βαθμό) και τις δύο του ποιότητες.
»Αν ένας πλανήτης έχει και τις δύο του ποιότητες σε εξαιρετικό βαθμό είναι δυσμενής. Αν τις έχει σε μέτριο βαθμό είναι ευμενής. Και αν οι ποιότητές του είναι άνισες μεταξύ τους, τότε δεν θα ονομαστεί ευμενής, ούτε δυσμενής, εκτός κι αν δείχνουν διαφορετικά συγκεκριμένες περιστάσεις.»
Οι πλανήτες είναι ζεστοί και ξηροί, κρύοι και υγροί, κρύοι και ξηροί, ζεστοί και υγροί, σε οποιοδήποτε οριακό βαθμό, που τους κάνει δυσμενείς ή, σε μέτριο βαθμό, που τους κάνει ευμενείς.

Η διάκριση μεταξύ ευμενούς και δυσμενούς πλανήτη είναι εξαιρετικά σημαντική στις προβλέψεις και εξαιρετικά σημαντική στην εξέταση ενός γενέθλιου ωροσκοπίου. Αν έχεις να κάνεις με δυσμενείς πλανήτες, τότε πρέπει να αντιμετωπίσεις κάποιου είδους προβλήματα. Η ερώτηση είναι πόσο δυσμενής είναι ο πλανήτης και προς ποιον στρέφεται η δυσμένειά του στο γενέθλιο ωροσκόπιο (ή σε όποιο άλλο είδος ωροσκοπίου).
Όταν έχεις να κάνεις με ευμενείς πλανήτες, έχεις να κάνεις, όπως λέει ο Al Biruni, με την ειρήνη, την αφθονία, την αγαθοσύνη, την καλή διάθεση, την χαρά κ.λπ. Η ερώτηση είναι προς ποιον στρέφονται όλα αυτά και σε ποιο βαθμό. Το σε ποιο βαθμό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την δύναμη και την αδυναμία τους. Πράγμα που εξαρτάται από το αν βρίσκεται ο πλανήτης σε γωνιακό, διαδοχικό ή κατιόντα οίκο.

Εάν οι ευμενείς πλανήτες είναι τυχαία δυσμενείς, διατηρούν ακόμα κάποιο ευμενές πρόσωπο, που εξακολουθεί να είναι μέρος της φθαρμένης τους κατάστασης. Αυτοί και οι άνθρωποι τους οποίους συμβολίζουν σε ένα γενέθλιο ωροσκόπιο, θα θέλουν και θα προσπαθούν να είναι καλοί, αλλά οι προσπάθειές τους δεν θα καταλήγουν σε καλό αποτέλεσμα.
Καταρχήν,
ευμενείς πλανήτες είναι: ο Ήλιος, η Αφροδίτη και ο Δίας,
δυσμενείς πλανήτες είναι: ο Κρόνος και ο Άρης, ενώ
άλλοτε ευμενείς και άλλοτε δυσμενείς είναι η Σελήνη και ο Ερμής.
Τυχαία Ευμενείς και Τυχαία Δυσμενείς Πλανήτες
Ένας πλανήτης μπορεί να είναι τυχαία δυσμενής, αν είναι από τη φύση του ευμενής και τυχαία ευμενής, αν από τη φύση του είναι δυσμενής. Αυτό εξαρτάται από την ζωδιακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται και την τυχαία θέση του πλανήτη6. Σε ένα γενέθλιο ωροσκόπιο, όταν ένας ευμενής πλανήτης γίνεται τυχαία δυσμενής, οι ευνοϊκές ποιότητές του συνδέονται με την καταστροφή του ατόμου. Σε ένα γενέθλιο ωροσκόπιο, όταν ένας δυσμενής πλανήτης γίνεται τυχαία ευμενής, οι δυσμενείς ποιότητές του λειτουργούν για το καλό του ατόμου. Έτσι, αν η Αφροδίτη είναι στον Σκορπιό και συγχρόνως είναι κυβερνήτης του 8ου οίκου σημαίνει: η αγάπη σου μπορεί να σε σκοτώσει. Ή ο Κρόνος στον Ζυγό και συγχρόνως στον 2ο οίκο μπορεί να σε κάνει πλούσιο.
Αυτή η πιθανή κατάσταση του πλανήτη τον χαρακτηρίζει ανάλογα με τον οίκο μέσα στον οποίο βρίσκεται. Έτσι αν βρούμε τον Κρόνο στον 2ο οίκο, η απάντηση στο ερώτημα «Έχει αυτός ο πλανήτης αναλογία με τον οίκο στον οποίο βρίσκεται; Ως προς την φύση του κάνει καλό ή εμποδίζει στον οίκο αυτόν;» θα είναι αρχικά ότι: ο Κρόνος θα εμποδίσει και ότι δεν είναι ανάλογος με πιθανό πλούτο (στην συγκεκριμένη περίπτωση με κινητή περιουσία).
Ο Κρόνος σπαταλά, εμποδίζει, καθυστερεί, προκαλεί αντιξοότητες και λιτότητα. Ο Κρόνος λειτουργεί κατά την φύση του ενάντια στις υποθέσεις του 2ου οίκου. Εάν όμως ο Κρόνος είναι σε καλή ζωδιακή κατάσταση, τότε τυχαία (ή συμπτωματικά) μετατρέπεται σε ευεργετικό πλανήτη – γίνεται τυχαία ευεργετικός και ενεργεί ανάλογα.
Επομένως, αντί να περιορίζει τις υποθέσεις του 2ου οίκου, μπορεί πράγματι να διευκολύνει τον πλουτισμό σε ένα γενέθλιο ωροσκόπιο. Υπάρχουν βέβαια και άλλοι παράγοντες, που πρέπει να ληφθούν υπόψη, όπως ότι αυτός ο πλούτος μπορεί να προέρχεται από παράνομες πηγές εισοδήματος.
Το κεντρικό σημείο εδώ είναι να ξέρετε ότι πρέπει να αναγνωρίσετε πότε ένα κακόβουλο άτομο μετατρέπεται σε ευεργετικό και το αντίστροφο.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. Οι νεότεροι δεν ξέρουν πιθανώς τι είναι η Πολυάννα. «Πολυάννα» είναι ο τίτλος ενός εξαιρετικά δημοφιλούς παιδικού μυθιστορήματος της Αμερικανίδας Eleanor H. Porter (1913), αλλά και το όνομα της κεντρικής ηρωίδας του βιβλίου. Η λέξη «Πολυάννα» χαρακτηρίζει κάποιον που, όπως η κεντρική ηρωίδα, έχει μια απίστευτα αισιόδοξη οπτική για τη ζωή και σημαίνει το ‘υπερβολικά ευδιάθετο άτομο’. Γιατί η Πολυάννα και ο πατέρας της χρησιμοποιούν το ‘Παιχνίδι της Χαράς’, ως μέθοδο αντιμετώπισης των πραγματικών δυσκολιών και θλίψεων, πιστεύοντας ότι η χαρά κατασκευάζεται και αποτελεί τρόπο, ο οποίος, πάντα με την βοήθεια της τύχης, ανατρέπει τις αντιξοότητες στη ζωή.
2. Σκεπτικισμός είναι η φιλοσοφική άποψη ότι δεν υπάρχει νόημα και αξία σε τίποτα, λόγω έλλειψης ενός κοινού σημείου αναφοράς κι έτσι όλες οι απόψεις έχουν την ίδια ισχύ ή η κάθε άποψη έχει την δική της αλήθεια.
3. Tetrabiblos, Βιβλίο I, κεφ. 5, Ashmand edition, London, Foulsham, 1917.
4. Al-Biruni, The Book of Instruction in the Elements of the Art of Astrology, transl. R.Ramsay Wright, London, 1934, Luzac and Co., section 382, pp. 232-233.
5. Όταν δύο ευμενείς πλανήτες (και οι δύο δυνατοί) κάνουν ευνοϊκή όψη ο ένας με τον άλλον, είναι φιλικοί ο ένας προς τον άλλον. Όταν δύο ευμενείς πλανήτες κάνουν ευνοϊκή όψη ο ένας με τον άλλον, αλλά ο ένας είναι αδύναμος, ο ισχυρότερος βοηθά τον πιο αδύναμο.
6. Βλ. Θεμελιώδεις και Τυχαίες Δυνάμεις και στο Γλωσσάριο του παρόντος ιστότοπου, https://studyingastrology.com/glossario-astrologikon-astronomikon-oron/.